Recycling. Plasticsoep in de wereldzeeën en de schadelijke effecten op het milieu.

Drijvende velden met afval in de oceanen.
De afval in oceanen is niet altijd duidelijk zichtbaar.
Een groot gedeelte van het plastic afval is tot kleine deeltjes, polymeren, afgebroken zodat ze niet meer te zien zijn.

Afbraak van kunststof door zonlicht en zouten.

Helaas maakt verkleining en afbraak onder invloed van licht en zout de schade niet minder.
Die miniscule deeltjes plastic komen in de voedselketen terecht, en het zal voor iedereen duidelijk zijn dat dit proces niet langer mag verergeren.
Drijvende plasticdeeltjes lijken op zoöplankton, dat is voedsel voor kwallen en vissen.
Vogels en zee-zoogdieren verorberen grotere stukken plastic waardoor het spijsverteringskanaal verstopt raakt.

Plastic soep is niet altijd meteen zichtbaar als drijvende plastic afval.

De meeste afval in oceanen is onzichtbaar, de afgebroken polymeren blijven schadelijk voor het leven in zee, met ons als eindconsument.

Grote massas plastic afval, met een totale oppervlakte van 40x België, drijven rond in de oceanen.
Het fenomeen doet zich voor in zowel de Atlantische, de Grote als in de Indische oceaan.
Concentraties van gedeeltelijk afgebroken kunststof vervuilen de oceaan met chemische stoffen zoals polymeren.

Ronddraaiende concentraties van drijvende plastic afval in de oceanen.

Geconcentreerde velden met drijvend plastic afval in de oceanen.

Geconcentreerde velden met drijvend plastic afval in de oceanen.

Plastic in de oceanen, afbraak en heropname in de voedselketen.
Plastic wordt langzaam afgebroken tot deeltjes en chemische stoffen die in de voedselketen terechtkomen.
Deze chemische stoffen en kleine deeltjes verdijnen niet, het zelfreinigend vermogen van de oceanen lijkt allang verzadigd.
Zo wordt de soep almaar dikker, daarmee wordt het gevaar voor visbestanden steeds duidelijker.

Op de afbeelding hier rechts ziet u twee velden met drijvend plastic, de ene bij de westkust van Noord-Amerika en het andere veld aan de oostkust van China richting Siberië.

Als gevolg van waterstromingen in de oceanen, de zogenaamde gyren, verzamelt het afval zich in sterke concentraties.
De gedeeltelijk afgebroken deeltjes vervuilen het zeewater tot een vuilnissoep die wordt opgenomen door de organismen in zee.

Plasticsoep van 3.5 miljoen ton in de grote oceaan.

Surfen in een zee van afval.

Surfer in plastic soep, vervuiling aan de kust van Indonesië.

Deze afvalsoep is één van de meest onderzochte excessen van vervuiling.
Er wordt geschat dat ongeveer 3,5 miljoen ton pet flessen, plastic zakjes en ander afval van kunststof ronddrijft in de ringvormige zeestroom van de Grote Oceaan.

Op de foto hier rechts ziet u hoe de surfers bij Bali overspoeld worden door vuilnis.
Gedurende de afgelopen veertig jaar is de hoeveelheid ronddrijvende afval in oceanen verhonderdvoudigd.

Er zijn 5 Grote ringvormige zeestromingen of gyren.

  • De Atlantische oceaan heeft twee gyren waarin plastic velden drijven.
  • De Grote of Pacifische oceaan heeft twee onafhankelijke gyren met afval.
  • In de Indische oceaan is één gyre waarin een groot veld van afval ronddrijft.

In deze gyren drijft het afval in een rondje, de vaste delen verzamelen zich bij elkaar en vormen hoge concentraties.
De gyren in de oceanen worden ook bevaren door schepen die delen van de lading en soms zelfs containers verliezen.
Al dat afval vermengt zich met de rommel die vanaf land de oceanen inspoelt.

Afbraak van plastic door UV licht en zeezout.

Desintegratie betekent niet dat het plastic daardoor minder schadelijk is geworden.

Het lijkt geweldig dat het plastic na verloop van tijd wordt afgebroken, het tegendeel is echter waar.
Vaste stukken plastic zou je in theorie met een soort vuilnisboot kunnen opvissen, wanneer het plastic tot kleine deeltjes is afgebroken dan kun je die niet meer uit het water filteren.

Fotodegradatie is abraak onder invloed van licht.
Bij deze afbraak blijven de polymeren intact, in tegenstelling tot de Biodegradatie.

Plastic op je bord.

Wat is het probleem dan van plastic dat in kleine deeltjes is afgebroken?
Het plastic wordt langzaamaan door zeezout en zonnestralen afgebroken, maar daarbij komen allerlei stoffen vrij.
Die chemische stoffen komen in het zeewater en via  de voedselketen komt het plastic weer ongewild op ons bord.

Lees ook: